- Probeer de plek van de groepering binnen de samenleving te
beschrijven. Met andere woorden; hebben zij een volwaardige plaats binnen de
Nederlandse samenleving? Hiervoor kun je begrippen gebruiken zoals
interdependentie, cohesie, ongelijkheid, macht sociale positie en kapitaal.
(grotendeels uit OLP1 en OLP4).
De opdracht was om de groepering binnen deze
samenleving te beschijven, maar wie kan dat beter dan de groepering zelf?
Informant Annie (86) wilde deze vraag maar al te graag beantwoorden. Dit was
voor haar een kans om eindelijk “gehoord” te worden.
Volgens
Annie ziet de maatschappij haar als een oud en versleten persoon. Dat komt
omdat als anderen gesprekken met haar willen voeren, zij deze graag kort willen
houden. Haar kleindochters willen ook al na een halfuurtje weer weg. Zij
ervaart dit als vervelend, omdat zij het gevoel krijgt alsof ze andere mensen
tot last is.
Dit
gevoel krijgt ze ook als zij geholpen wordt door verpleegsters. “Sommigen
kijken zo nors dat ik gewoon spontaan de neiging krijg om te zeggen “Hé, laat
maar. Ik doe het zelf wel!”, maar ik hou me dan in, omdat ik jammer genoeg toch
afhankelijk ben van hen (persoonlijke mededeling, 24 mei).”
Volgens
Annie zijn de jongeren veel te verwend en te lui. “Als ze mij alleen al moeten
helpen met aankleden, dan zuchten ze en puffen ze. Vroeger was het veel anders.
Dan moesten wij al het huishouden doen, voor onze man en kinderen zorgen en
sommige vrouwen hadden zelfs nog een bijbaantje. Dat zie ik de jeugd van
tegenwoordig niet meer doen. Soms als ik een wandeling maak met Betty, dan loop
ik een klein rondje in het park en word ik alweer gek van het lawaai en geroep
dat afkomstig is van de hangjongeren (persoonlijke mededeling, 24 mei).”
Zelfwaardering
ontstaat volgens Annie niet zomaar. Ieder mens heeft een bepaalde behoefte aan
een positief zelfbeeld. Tegenwoordig is het moeilijk om ondanks de negatieve
beeldvorming alsnog van je zelf te houden. “Ik ben een volwaardig persoon. Ik
ben ook jong geweest en zij zullen ook ouder worden. Wat telt is dat wij
allemaal eens geboren zijn, wij allemaal nog steeds ademen en wij allemaal ook
sterven. Waarom is iemand dan beter dan een ander (persoonlijke mededeling, 24
mei)?”
- In hoeverre is of wordt de groepering beschouwd als deviant en welke conflicten
liggen aan de basis van deze tegenstelling? In welke mate zijn processen zoals
stigmatisering, etikettering, stereotypering, self fulfilling prophecy van
toepassing? (grotendeels uit OLP2)
De
negatieve beeldvorming van “ouderen” en “ouder worden” heeft ook te maken met
de plaats die bejaarden innemen in deze maatschappij. Deze beeldvorming wordt
uiteraard ook beïnvloed door de media. Als we de media mogen geloven dan
bestaan er in Nederland nauwelijks 65 plussers. In Nederland lijkt er een motto
te zijn ontstaan waardoor ouderen worden afgekeurd. Als je jong en jeugdig bent
dan kun je alles bereiken wat je wilt. Ben je oud? Dan word je enkel belemmerd
door je leeftijd en vertoon je ouderdomskenmerken. De etikettering door de
media is nadelig voor de ouderen, omdat zo het ageïsme wordt gestimuleerd. De
groepering ouderen wordt als een stereotype neergezet en worden niet bekeken
als een volwaardig, individueel persoon.
De belangrijkste positieve ontwikkelingen die zich hebben voorgedaan zijn:
De belangrijkste positieve ontwikkelingen die zich hebben voorgedaan zijn:
- Dat bevolkingsgroepen niet meer zo vastzitten
aan strikte kaders.
- Dat mensen die bijvoorbeeld homo- en/of
biseksueel of transgender zijn, grotendeels geaccepteerd worden in de
samenleving.
- Dat Nederland een multicultureel land is.
De belangrijkste negatieve
ontwikkelingen die zich hebben voorgedaan zijn:
- Dat er zo veel wordt bezuinigd op zorg.
- Dat virtuele contacten vaak verkozen worden
boven persoonlijk contact.
- Dat ouders zo veel moeten werken om alles
rond te krijgen, dat ze weinig tijd met hun kinderen kunnen doorbrengen.
De ingroup, de samenleving, komt
nu weer terug in aanmerking (door de bezuinigingen) met ouderen, de outgroup.
Ouderen moeten zo lang mogelijk in hun eigen huis blijven wonen en zo nodig
verzorgt worden door bijvoorbeeld hun kinderen of kleinkinderen. Dit zorgt
ervoor dat de in- en outgroup meer in contact met elkaar komen, of dit nou
bewust of uit noodzaak is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten